Fotobzik

Tak określiła mój stan koleżanka z pracy :) Wcale się jej nie dziwię, bo rzeczywiście wpadłam w trans. Trans fotografowania Amelki. To chyba taka reakcja na świadomość, że więcej takiego maluszka mieć już nie będę.... Chciałabym zatrzymać każdą sekundę, żeby mieć trochę radości na starość :) Więc szaleję z aparatem, podglądam ładne zdjęcia w sieci (to szaleństwo zaczęło się już w ciąży- mam cały plik takich zdjęć w komputerze) i próbuję. Nie wszystkie są idealne i takie, jak bym chciała, ale ...jestem mamą, nie fotografem :)

Dziś takie, które miałam zrobić zaraz po wyjściu ze szpitala, a które zrobiłam jakiś czas temu, ale nie miałam dużego zegarka i kalendarza i wyszło niewyraźne. Marzyła mi się jeszcze waga szalkowa i stary duży budzik, ale jak się nie ma co się lubi, to się lubi co się ma :)

I właśnie dlatego ostatnio mało tu szycia. Bo jak tu szyć, jak chce się tylko patrzeć i patrzeć na taką malutką istotkę? :) Ale już wkrótce cały zestaw ciuszków dla maluszka :) Część już się szyje, część wykrojona. Będzie się działo :)