Spodenki numer 2 i fartuszek nr 1 :)

Zawzięłam się i uszyłam kolejne spodenki, I nie ostatnie, bo mi się spodobało :) Zawsze myślałam, że spodenki strasznie ciężko uszyć. A tu się okazuje, że raz dwa i takie dom,owi gotowe. Ba, po porównaniu ze sklepowymi krótkimi spodenkami mojego dziecka bardzo się podbudowałam, bo moje są tak samo ładne. Albo tamte tak samo brzydkie. Ale ja obstaję przy wersji pierwszej :) Także spodenek będzie zdecydowanie więcej. Tym bardziej, że Krzysiu brudzi się w 5 sekund, a krótkich spodenek mamy dla niego niewiele, więcmam pole do popisu :)

Ale na spodenkach nie poprzestałam. Córcia wyrosła ze starego fartuszka do przedszkola, więc uszyłam nowy, ciut większy. Ciut mocno większy wyszedł, ale mała nie protestuje i z własnej, nieprzymuszonej woli chce w nim chodzić do przedszkola. A pełna wdzięczności matka zaplanowała sobie zakupić w sierpniu cudnej urody tkaniny i uszyć w nagrodę jeszcze ze 2 na wrzesień :)

Nic więcej nie pisze, żeby bardziej nie przynudzać. Czas na zdjęcia...

Takie mam tym razem zdjęcie spodenek z modelem :)

Bez modela niewiele lepsze, bo aparat siadł. Cud, że w ogóle coś pstryknęłam.

I modeleczka fartuszkowa

I na tym kończę, zanim zacznę bredzić z pwodu późnej pory :)
Dobranoc!