Quietbook dla Wojtusia

Ten prezent też musiał swoje odleżeć, niestety. Był bardzo czasochonny, ale było warto.
Nie ma co się rozpisywać. Fotorelacja:

Pierwsza strona- litery iminienia i baloniki są na rzepy, więc można je odczepiać i przyczepiać. Dzięki temu Wojtuś może nauczy się układać z rozsypanych liter swoje imię.

Tu nauka liczenia do 4- małe kółeczka przyczepia się dowolnie na paskach z rzepów.

Jedna z ulubionych stron moich dzieciaków- wieloryb zjadający rybki. Oczywiście, z wbudowanym rentgenem, dla większej uciechy :) A jak już nie chce ich jeść, zawsze można je schować między falami.

Buciki- standard książeczkowy- nauka wiązania na kokardkę.

I dopasowywanie kształtów- każdy kształt jest wyhaftowany i trzeba do niegi przykleić odpowiedni klocek z filcu.

Twarz- ulubiona strona Krzysia :) Co odeszłam od stołu, to już twarz była ułożona :)

Hipcio bardzo dba o higienę jamy ustnej.

Trudne zadanie dla małych paluszków- odpinamy i zapinamy różne rodzaje zapięć.

Puzzle na rzepy- każdy element jest "obszyty" naokoło- widać kontury.

Na drzewie mogą rosnąć zarówno gruszki....

jak i jabłka.

Owoce są przypinane na zatrzaski. Nadmiar można schować do skrzyni z owocami.

Grzbiet książki

Z przodu rączki, dla wygody "czytelnika"

Jestem bardzo dumna z tej książeczki. Na pewno powstaną kolejne. Przede mną 3 razy drugie urodziny: Amelka i dwóch moich chrześniaków. Trzeba zakasać rękawy :)